W swoim życiu spotykamy wielu ludzi, których uważamy za przyjaciół, jednak często okazuje się, że tak nie jest, gdyż wielu z nich kieruje się swoim interesem. Doświadczając sytuacji, gdy zawodzi nas człowiek przekonujemy się sami, że „prawdziwych przyjaciół poznajemy w biedzie". Autor: Grzegorz Paczkowski „Prawdziwych przyjaciół poznajemy w biedzie" - to jedno z najmądrzejszych porzekadeł i przysłów, jakie stworzyła dotąd ludzkość. Aforyzm ten pojawiał się już w dziełach antycznych, lecz wypowiedział go również w sposób artystyczny Adam Mickiewicz. Żyjemy w czasach w których słowo „przyjaciel" jest nadużywane. Mały Książę podczas swojej podróży spotykał wielu dorosłych ludzi - ale nie znalazł wśród nich przyjaciela, każde spotkanie wiązało się z rozczarowaniem. Najpierw poznał Geografa, to on uświadomił mu, jaką kruchą istotą jest róża. Przyjaźń przejawia się w bliskich, zażyłych stosunkach między ludźmi, opartych na wzajemnej życzliwości, sympatii, szczerości czy pomocy. Można mieć wielu znajomych i kolegów, jednak nie zawsze los obdarzy nas przyjacielem. Chociaż bardzo wiele zależy też od nas samych. „Ludzie hodują pięć tysięcy róż w jednym ogrodzie i nie znajdują w nich tego, czego szukają" Mają coś, czego nie potrafią docenić. Są zupełnie jak Mały Książę, który zmęczony złośliwą, zewnętrzną powłoką Róży, nie potrafił dostrzec jej wnętrza. Patrzył oczyma. Wybrał ucieczkę. Wiele zobaczył, wiele odkrył. W biedzie odkrywamy prawdziwych przyjaciół, którzy są oddani i gotowi pomagać. Bieda testuje relacje i pozwala doświadczyć bezinteresowności. Prawdziwa przyjaźń opiera się na zaufaniu i szacunku, niezależnie od okoliczności życiowych. Warto doceniać takie relacje. LuApO.