22 września minęło 50 lat od prapremiery musicalu Skrzypek na Dachu. Z tej okazji 26, 27 i 28 września w warszawskim Teatrze Żydowskim zobaczyć można cieszącą się olbrzymim powodzeniem klasyczną inscenizację w reżyserii Jana Szurmieja. Kadr ze spektaklu „Skrzypek na Dachu”, (źródło: materiały prasowe organizatora) Czas trwania: 3h 20min (z przerwą) Światowej sławy musical Skrzypek na dachu swoją warstwą muzyczną jak i tematem zawierającym humanistyczne przesłanie przemawia do publiczności na całym świecie. Za kanwę libretta posłużyła powieść Szołema Alejchema Dzieje Tewjego Mleczarza. Spektakl „Skrzypek na dachu" Teatru Muzyczny w Gdyni, w reżyserii Jerzego Gruzy, wystawiony w Suwalskim Ośrodku Kultury w dniach 24-25 maja 2013 r., w ramach Obserwuj nas na Google News. 22 września 1964 roku na Broadwayu odbyła się premiera "Skrzypka na dachu" w reżyserii Jerome'a Robinsa - jednego z najpopularniejszych musicali wszechczasów Fragment plenerowego spektaklu "Skrzypek na dachu" w reżyserii Jana Szurmieja, w wykonaniu aktorów Teatru Żydowskiego. Po długiej przerwie na deski teatru wraca niezwykle lubiany spektakl "Skrzypek na dachu" w reżyserii reżyseria Macieja Korwina. Skip to content Prostytucja i pornografia w mediach społecznościowych. W środę 13 listopada 2014r. na scenie SOK został wystawiony „Skrzypek na dachu” –jeden z najsłynniejszych musicali na świecie. Gościliśmy Teatr Muzyczny z Lublina, który wystąpił w pełnej obsadzie, tj. ok. setki artystów. Nowodębska publiczność nagrodziła 3-godzinny spektakl kilkuminutowymi owacjami na stojąco. Opis. „Skrzypek na dachu” to jeden z najsłynniejszych musicali, którego fabułę oparto na prozie tworzącego w jidysz pisarza Szolema Alejchema. Osadzony w realiach carskiej Rosji sprzed wieku ukazuje codzienne życie mieszkańców Anatewki – i Żydów, i gojów. Głównymi postaciami są mleczarz Tewje, jego żona Gołda i ich młode Premiera „Skrzypka na dachu" odbyła się we wrześniu 1964 roku. W ten sposób na­ rodził się jeden z największych spektakli nowoczesnego teatru muzycznego. „Skrzypek na dachu" zawierał humanisty­ czne przesłanie, przemawiające dó publi­ czności na całym świecie, niezależnie od rasy czy narodowości. Urzeczeni sukcesem Dlaczego warto obejrzeć skrzypka na dachu? Bo jest to niezwykle wciągająca sztuka. Sama historia opowiada o wydarzeniach mających miejsce w 1905 roku w małej miejscowości na terenie Imperium Rosyjskiego – Anatewce. Dochodzi tam do mieszania się dwóch narodowości tj. żydowskiej oraz rosyjskiej, które za wszelką cenę starają sobie hdhx. Presentation Creator Create stunning presentation online in just 3 steps. Pro Get powerful tools for managing your contents. Login Upload Download Skip this Video Loading SlideShow in 5 Seconds.. Musical PowerPoint Presentation Musical. Co to jest Musical?. Uploaded on Sep 26, 2014 Download PresentationMusical - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - E N D - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - Presentation Transcript MusicalCo to jest Musical? Musical-forma teatralna łącząca muzykę,piosenki,dialogimówione i taniec. Ładunek emocjonalny dzieła–humor,patos, miłość, gniew – podobnie jak sama opowieść, jest wyrażany poprzez słowa, muzykę, ruch i techniczne aspekty przedstawienia tworząc jedną, spójną całość. Od początków XX wieku produkcjeteatru muzycznego są nazywane po prostu "musicalami". Przykłady Musicali: • ,,Skrzypek na dachu’’ • ,,Tarzan’’ • ,,Metro’’ • ,,Deszczowa piosenka” • ,,Chicago’’,,Skrzypek na dachu’’ • Skrzypek na dachu– musical z muzyką Jerry'ego Bocka, słowami Sheldona Harnicka i librettem Josepha Steina. Historia jest luźno oparta na książce Dzieje Tewji Mleczarza autorstwa żydowskiego pisarza pochodzącego z Ukrainy SzolemaAlejchema. Premiera odbyła się 22 września 1964 na • Akcja rozgrywa się w 1905 r. w Anatewce, małym miasteczku na terenie Imperium Rosyjskiego. Jest ono miejscem życia dwóch społeczności - żydowskiej i rosyjskiej, które starają się nie wchodzić sobie w drogę. Historyczne tło akcji nawiązuje do rodzącego się komunizmu, rewolucji 1905 roku, a w finale do masowej emigracji ludności żydowskiej. • Tewje Mleczarz chce wydać za mąż swoje córki. Te jednak nie zgadzają się z propozycjami swatki i szukają związków z miłości. Tewje musi wybrać, czy życie zgodnie z tradycją jest ważniejsze nad szczęście córek. Tymczasem do Anatewki dociera wiadomość o konieczności opuszczenia przez wszystkich Żydów różnice w fabule • W powieści SzołemaAlejchemaGolde i Motel umierają z przyczyn naturalnych, zaś w musicalu żyją. • W musicalu pominięto wstępne rozdziały o napotkaniu bogaczy przez Tewjego na drodze i oszukaniu go przez krewnego. • W musicalu przedstawiono losy tylko trzech córek, w powieści za mąż wychodzą również Szprince i w Musicalu: • ,, Gdybym był bogaty’’ • ,, To świt, to zmrok’’ • ,, Anatewka’’ • ,, Oj swatko, swateńko’’Recenzja Siłą spektaklu, obok świetnej gry aktorskiej, są piękne sceny zbiorowe, zwłaszcza scena wesela (w tym słynny taniec z butelkami) i pojednania w karczmie. Chorzowskie przedstawienie ma w sobie wszystko, co niezbędne — bawi i wzrusza, wciąga widownię w nie istniejący już świat starych tradycji i w tę nieuchwytną ciepła atmosferę żydowskiej wsi za uwagę  Wykonały: Natalia Foks i Sabina Malcharek Skrzypek na dachu brzmiał szalenie. „Wiedzieliśmy, jaka będzie reakcja” – mówi autor książki Joseph Stein. „’Chcecie zrobić musical o starych Żydach w Rosji, którzy przeżywają pogrom? Co wam odbiło?””. Jednak dziś produkcje musicalu autorstwa Steina, kompozytora Jerry’ego Bocka i autora tekstów Sheldona Harnicka są tak samo tradycją teatru muzycznego, jak codzienne modlitwy Tewjego są tradycją judaizmu. W nowym filmie dokumentalnym Skrzypek: Miracle of Miracles, który trafi do wybranych kin 23 sierpnia, twórcy filmu Max Lewkowicz i Valerie Thomas badają, w jaki sposób Skrzypek zapuścił korzenie i rozrósł się do globalnego międzypokoleniowego fenomenu – musicalu, który od swojego debiutu w 1964 roku grany jest każdego dnia gdzieś na świecie. Sheldon Harnick, Joseph Stein, Jerry Bock i Jerome Robbins Twórcy Stein, Bock i Harnick ujawniają wczesne dni jego powstawania, w tym prywatne dema, których używali do pisania piosenek. Producent Harold Prince dzieli się tym, dlaczego zatrudnił Jerome’a Robbinsa, zamiast samemu wyreżyserować musical. Lin-Manuel Miranda zgłębia kulturowe implikacje i wpływ musicalu – i dlaczego wykonał piosenkę z żydowskiego musicalu na własnym ślubie. Krytycy teatralni, historycy, żydowscy badacze i inni analizują mało znane fakty dotyczące historii, wpływu i tego, dlaczego Skrzypek jest cudem. 1. Sheldon Harnick i Jerry Bock nie zamierzali napisać historii o Tewje Mleczarzu.„Ktoś przysłał mi książkę Szoloma Alejchema Wędrujące gwiazdy – dickensowską powieść o trupie teatru jidysz objeżdżającej całą Europę Wschodnią – i bardzo mi się spodobała” – mówi Harnick w filmie dokumentalnym. „Dałem ją Jerry’emu Bockowi, a on ją pokochał. Pomyśleliśmy, że jest w niej musical i zastanowiliśmy się: 'Kto byłby odpowiednią osobą do napisania tej książki? I pomyśleliśmy o Joe Steinie.” Ale Stein powiedział nie, to nie był ten. Zwrócił się do opowieści Sholoma Alejchema o Tewje i jego córkach. To był początek Skrzypka na dachu. 2. Harnick i Bock pisali osobno.„Sheldon i ja, zapoznawszy się nieco z książką, rozdzielaliśmy się i ja zgadywałem, jaki rodzaj muzyki wybrać, jeśli chodzi o nastrój, epokę, charakter i tak dalej. Wysyłałem więc Sheldonowi pół tuzina melodycznych zgadywanek” – mówi Bock. „Zawsze z niecierpliwością czekałem na te taśmy, które Jerry wysyłał” – kontynuuje Harnick. „Na każdej taśmie jedna lub dwie z nich pokrywały się z pomysłami, które miałem na teksty piosenek”. To, co Bock mówi „Shelowi” w nagranym wstępie na jego melodyjnym demo „If I Were a Rich Man” jest bezcenne. (Musicie obejrzeć, żeby to usłyszeć.) READ: Birth of a Classic: Listen to Bock and Harnick’s Fiddler On the Roof Demos 3. Trio wiedziało, że będzie to trudne do wyprodukowania przedstawienie – ale nie zdawali sobie sprawy jak było nasze dziecko i pracowaliśmy nad nim przez wiele lat,” wspomina Stein. „Pomimo tego, że odnieśliśmy sukces, ze wszystkich przedstawień, które zrobiłem, najtrudniej było mi znaleźć producenta do Skrzypka.” 4. Hal Prince zgodził się na produkcję, ale odmówił propozycji reżyserii. Zamiast tego Prince zaproponował Jerome’a Robbinsa, z którym pracował przy West Side Story. „Mój sposób myślenia był bardzo jasny” – mówi Prince. „To musiało mieć uniwersalność i jego niesamowitą zręczność w ruchu.” 5. Robbins nie był początkowo przekonany, ale eksperci uważają, że jego osobista historia doprowadziła do jego zaangażowania jako Robbins był chłopcem, rodzice zabrali go do Rajanki w Rosji, aby odwiedzić dziadków. Lata później, w 1958 roku, Robbins był w Europie i zrobił objazd do Rajanki. Nic tam nie pozostało. Cała żydowska populacja została unicestwiona w Holokauście. „Uświadomienie sobie, że to odeszło na zawsze … to bardzo go dotknęło” – mówi Ted Sperling. 6. Budżet musicalu wynosił 250 000 dolarów. omyślcie o tym. 7. „Tradycja” nie istniała we wczesnych szkicach – nie jako otwieracz, w ogóle.„Mieliśmy regularne spotkania i Robbins mówił: 'O czym jest ten spektakl?'”, mówi Harnick. „A my odpowiadaliśmy: 'Cóż, chodzi o mleczarza i jego pięć córek, które mogą wyjść za mąż'. A on na to: 'Nie, to nie to nadaje tym historiom moc'.” „Ostatecznie powiedzieliśmy: 'Na litość boską, Jerry, chodzi o tradycję, prawda?'. A Jerry powiedział: 'Napisz to'”, mówi Prince. „To odblokowało wszystko, czego ten spektakl potrzebował”. Ale po tym jak Bock i Harnick napisali to, podczas pierwszych ośmiu tygodni prób w Nowym Jorku, Robbins raz po raz odmawiał wystawienia tego numeru. W końcu, pewnego dnia przyszedł i wystawił go w 30 minut. 8. Tekst, który znamy dzisiaj do „Tradition” nie jest tekstem, który Bock i Harnick napisali rzeczywistości, dwa wykonali inną wersję w telewizji! Wers zaczynał się „There’s noodles to make and chicken to be plucked / And Liver to be chopped and challah to be baked”. W filmie można usłyszeć, jak Harnick i Bock śpiewają pełny fragment. 9. Taniec z butelkami został zainspirowany chasydzkim choreograf Robbins zawsze robił badania i zawsze był przygotowany. On i Stein poszedł do chasydzkiego ślubu dla inspiracji dla ruchu w show-specifically Tzeitl i Motel ślub. „Bardzo ujęła go dzikość tańca” – mówi Stein. „Jeden z mężczyzn tańczył z butelką na głowie. Zobaczyłem to i pomyślałem, że to interesujące i to wszystko, co pomyślałem. Zobaczył to i zobaczył taniec.” „Myślę, że to trochę jak małżeństwo” – mówi Bartlett Sher, który wyreżyserował broadwayowską rewię z 2015 roku. „Trzymasz butelkę na głowie i starasz się utrzymać równowagę, kiedy wchodzisz w bardzo intensywny i głęboki związek.” Zobacz: 7 najważniejszych punktów wystawy Jerome’a Robbinsa w Nowojorskiej Bibliotece Publicznej w Lincoln Center 10. Próba poza miastem odbyła się w Detroit i nie wróżyła nic został wystawiony w Fisher Theatre w Detroit, Michigan. (Listę piosenek z tej wersji przedstawienia można zobaczyć na ekranie). Recenzje… nie istniały, na szczęście. „Był strajk gazet”, mówi Prince, „i zadzwoniłem, żeby dowiedzieć się, jakie byłyby recenzje w gazetach, a one zostały opublikowane i były złe”. Variety jednak opublikowało i stwierdziło, że w programie nie było żadnych zapadających w pamięć piosenek. 11. Wśród wyciętych piosenek była jedna z ulubionych piosenek Bocka i Harnicka. W miejscu, gdzie teraz słyszymy „Anatewkę”, ponurą melodię o exodusie, była satyryczna piosenka „When Messiah Comes”, o tym, jak Bóg przeprosi Żydów za wszystko, przez co przeszli w ciągu ostatnich lat – łącznie z ostatnią eksmisją. Publiczność nie chciała tego słuchać. To nie był moment, w którym można by było lekko podejść do sytuacji. Twórcy postawili więc na wzniosłość. (Uwaga, była też kiedyś piosenka dla Motela o jego „słodkiej, słodkiej maszynie do szycia”) 12. „Do You Love Me?” było fantazją autora tekstu gorzko walczyli podczas wychowania Harnicka. Czułość w tej piosence była dla niego spełnieniem marzeń: „Kiedy pisałem tę piosenkę, życzyłem sobie, żeby mój ojciec i matka mieli tego rodzaju relacje” 13. Prince okazał się gościnnym broadwayowskim spektakl trafił na główny trzon, kolejka kupujących bilety ciągnęła się wokół bloku na 45. ulicy prowadzącego do Imperial Theatre. Prince serwował kawę wszystkim w kolejce. 14. Po sukcesie spektaklu scenicznego przyszedł czas na film; ale nie obyło się bez czkawki podczas „Gdybym był bogaczem”Chaim Topol został obsadzony w roli Tewjego w filmowej adaptacji Skrzypka. Reżyser Norman Jewison wyjaśnia w dokumencie, dlaczego wybrał Topola zamiast oryginalnego Zero Mostela. Topol wspomina, że kręcenie „Bogacza” zajęło trzy dni i że brzmi trochę dziwnie, bo śpiewał z bolesnym bólem zęba. 15. Ostatnia scena, jaką nakręcili do filmu, była najbardziej emocjonalna dla Topola jako sceną, jaką nakręcił Topol, było jego pożegnanie z Hodlem na dworcu kolejowym. „Dla mnie to najbardziej raniące miejsce w filmie, w sztuce” – mówi Topol. „Ta scena pozostała w mojej głowie, w moim sercu przez lata.” 16. Tytuł pochodzi od artysty Marka czerpał inspirację z obrazów Chagalla, jeśli chodzi o emocjonalny ton utworu, jak również jego scenografię autorstwa Borisa Aronsona. Aronson namalował domy wieśniaków na niebie na kropli, jako hołd dla Chagalla. Ale to również tam musical znalazł swój tytuł. „Jeden z jego obrazów przedstawiał mężczyznę grającego na skrzypcach, który stoi, właściwie unosi się nieco ponad dachem, ale wygląda, jakby na nim stał” – mówi Harnick. „Zafascynował nas ten obraz i jeden z nas zaproponował tytuł: Skrzypek na Dachu.” Spojrzenie wstecz na Zero Mostela w Skrzypku na Dachu Spojrzenie wstecz na Zero Mostela w filmie pt. Mostel in Fiddler on the Roof 11 PHOTOS Zero Mostel for the Performing Arts Zero Mostel, Austin Pendleton, i obsada Friedman-Abeles/©NYPL for the Performing Arts Zero Mostel, Beatrice Arthur, i obsada Friedman-Abeles/©NYPL for the Performing Arts Zero Mostel i obsada Friedman-Abeles/©NYPL for the Performing Arts Zero Mostel i obsada for the Performing Arts Działanie W środę 13 listopada 2014r. na scenie SOK został wystawiony „Skrzypek na dachu” –jeden z najsłynniejszych musicali na świecie. Gościliśmy Teatr Muzyczny z Lublina, który wystąpił w pełnej obsadzie, tj. ok. setki artystów. Nowodębska publiczność nagrodziła 3-godzinny spektakl kilkuminutowymi owacjami na stojąco. Zapadnie on na długo w pamięci widowni ,która wypełniła salę widowiskową po ostatnie miejsce. Najbardziej rozpoznawalnym utworem musicalu jest aria „Gdybym był bogaczem”, którą brawurowo wykonał p. Marcin Żychowski- odtwórca głównej roli mleczarza Tewje. Nie mniej piękne i wzruszające były utwory „To świt, to noc”, „Kwiatku mój” oraz finałowa „Anatewka”.Entuzjazm publiczności wywołały taneczne sceny zbiorowe, tj. wesele Cajti i Motla, taniec z butelkami, przybycie z zaświatów babci w towarzystwie upiornych postaci. Spektakl pozostaje na afiszu Teatru Muzycznego w Lublinie już od 20 lat! To przedsięwzięcie na najwyższym poziomie, docenione przez krytykę i publiczność-po dziś dzień grane przy kompletach widowni. „To był wspaniały spektakl, wzruszający, przekazujący wiele życiowych mądrości”-tak oceniła to wydarzenie nowodębska publiczność. Źródło: SOK